Naafbouten zijn zeer sterke bouten die de wielen van een voertuig verbinden.De verbindingspositie is het lager van de naafeenheid van het wiel!Over het algemeen wordt niveau 10.9 gebruikt voor minicars en niveau 12.9 voor grote en middelgrote voertuigen!De structuur van de naafbout is over het algemeen een tandwiel met spiebanen en een tandwiel met schroefdraad!En een hoed!De naafbouten met T-kop zijn meestal klasse 8.8 of hoger en dragen de verbinding met hoog koppel tussen de voertuignaaf en de as!Dubbelkoppige wielnaafbouten zijn meestal van klasse 4.8 of hoger en dragen de relatief lichte koppelverbinding tussen de buitenste wielnaafschaal en de band van het voertuig.
Bevestigings- en zelfborgend principe van naafbouten
Naafbouten voor auto's gebruiken over het algemeen driehoekige schroefdraden met fijne spoed, met boutdiameters van 14 tot 20 mm en schroefdraadspoed van 1 tot 2 mm.In theorie kan deze driehoekige schroefdraad zelfborgend zijn: nadat de bandschroef is vastgedraaid tot het gespecificeerde koppel, past de schroefdraad van de moer en de bout in elkaar, en de enorme wrijving daartussen kan de twee stationair houden, dat wil zeggen zelf- vergrendeling.Tegelijkertijd ondergaat de bout elastische vervorming, waardoor het wiel en de remschijf (remtrommel) stevig aan de wielnaaf worden bevestigd.Het gebruik van een fijne spoed kan het wrijvingsgebied tussen de schroefdraden vergroten en een beter anti-losmakend effect hebben.Tegenwoordig gebruiken steeds meer auto's fijne draad, wat een beter anti-losmakend effect heeft.
Wanneer een auto rijdt, worden de wielen echter onderworpen aan wisselende belastingen en worden de bandenschroeven ook blootgesteld aan voortdurende schokken en trillingen.In dit geval verdwijnt op een gegeven moment de wrijving tussen de bandbout en de moer en kan de bandschroef los gaan zitten;Bovendien zal bij het accelereren en remmen van een voertuig een "loskoppel" optreden als gevolg van de tegengestelde draairichting van de wielen en de aandraairichting van de bandenschroeven, wat zal leiden tot het losdraaien van de bandenschroeven.Daarom moeten bandenschroeven betrouwbare zelfborgende en vergrendelende apparaten hebben.De meeste van de huidige schroeven voor autobanden gebruiken zelfborgende vergrendelingsinrichtingen van het wrijvingstype, zoals het toevoegen van elastische ringen, het machinaal bewerken van een bijpassende kegel of bolvormig oppervlak tussen het wiel en de moer, en het gebruik van bolveerringen.Ze kunnen de opening compenseren die ontstaat wanneer de bandschroef wordt geraakt en getrild, waardoor wordt voorkomen dat de naafbout losraakt.
Posttijd: 17 maart 2023